Lára Stefánsdóttir

Mig langaði að prófa að gera myndband með ljósmyndunum mínum, hér er afraksturinn af fyrstu tilrauninni.

Ég er að fara að opna ljósmyndasýningu á morgun. Hér er tilkynningin sem ég sendi út:

Lára Stefánsdóttir fjarnemandi í meistaranámi í heimildaljósmyndun í Academy of Art University í San Fransisco opnar ljósmyndasýningu á veitingastaðnum Staðurinn, Skipagötu 2, á Akureyri, laugardaginn 16. janúar kl. 16:00. Yfirskrift sýningarinnar eru "Mannsins merki við Glerá" og fjallar um samspil Glerár við umhverfi sitt.

Væri gaman að sjá sem flesta og þeir sem ekki komast, endilega kíkið síðar því sýningin verður þarna í mánuð;-)

Frænka mín benti mér á þessa grein í PC World og ég fékk dálítið sjokk. Þar sem ég byrjaði í tölvubransanum um 1980 þá hefur margt breyst. Það er hinsvegar skrýtið að sjá gömlu tækin sín við hliðina á því sem nú þekkist. Svo fannst manni munurinn á sláttuvél miðað við orf og ljá mikill? Hvað ætli nútímatölvan sé miklu afkasta meiri en sú fyrir 20 árum miðað við það?

Ótrúlegt hvað tíminn líður.

Ég er að lesa um Foucault í listasögunni núna og velti fyrir mér sýn hans á veröldina. Sérstaklega dáist ég að því að maðurinn skuli hafa haldið krafti sínum og baráttugleði alla ævi þrátt fyrir að honum hafi verið verið komið fyrir í ýmsum stöðum sem hefðu fengið margan manninn til þess að halla sér aftur í stólnum og láta sér líða vel. Ég var að gera verkefni um The Science of Dicipline sem líklega má þýða sem vísindi ögunar og fjallar um hvernig alþýðan er öguð til hegðunar sem er þóknanleg ráðandi stéttum. Þar er talar hann um fimm atriði: spatilization, minute control of activities, repetitive exercises, detailed hierarchies og normalizing judgement. Fyrirgefið að þýðingarnar spretta ekki úr fingrunum á mér sem er ákveðin fötlun þegar námið fer allt fram á ensku. En ef við skoðum þetta eilítið nánar.