Lára Stefánsdóttir

David Hockney er einn þeirra ljósmyndara sem hafa komið mér skemmtilega á óvart í ljósmyndanáminu. Sú aðferð að taka margar polaroid ljósmyndir og setja saman í eina er virkilega skemmtileg. Í bókinni Photography speaks bls. 276 talar hann um hvernig kúbismi tengist ljósmyndun. Augað ferðast um og sér einstaka hluti sem verða í meginfókus hverju sinni. Fyrir utan Picasso séu fáir málarar sem nái því að gera kúbismanum góð skil sem fjalli ekki um abstrakt heldur frekar hinn sýnilega heim í kringum okkur. Því nær sem við förum hlutunum því meiri hreyfing er þegar við förum að horfa á annað. David taldi að eftir því sem við förum nær einhverju tilteknu því erfiðara sé að búa til úr því heildarmynd. Þetta tókst honum snilldarlega og hér er ein þeirra mynda. Spennandi hugsun og ég hvet áhugasama til að skoða fleiri svona myndir eftir hann, væri gaman að prófa þetta;-)